Şiirler günümüzde sadece kitaplarda yer alan satırlar değil. Şiirlerin etkilerine bakıldığında okuyana geçirdiği rahatlatıcı etki en çok gençlere işliyor. Mutlu olduklarında, kedere büründüklerinde, kısaca duygu yoğunluklarının bol olduğu dönemlerde bir yol arkadaşı oluyor diyebiliriz. Şairler yazdıkları şiirlerle dönemden döneme rehberlik etmiş oluyorlar. Bu çok etkileyici bir yolculuk. Yıllar öncesinden kaleme alınan, duyguların en içten şekilde aktarıldığı o satırlar, yıllar yılı boyunca dolaşarak başkalarının yaşadığı benzer duygu etkilerine yol açıyor ve bireyleri de böylece beslemiş oluyor. Derin anlamları içermesi ve etkilerinin büyüklüğü, birinin bizim adımıza konuşmuş, bizim yaşadığımız duyguları bizden önce deneyimlemiş olup, bu duyguların sonucunu etkileyici şekillerde satırlara döküp, ifade edip bizim dönemimize aktarması en etkileyici yanları.

Yaşadığı dönem değerleri bilinmeyen sanatçılarımız pek tabi ki var. Bu da olayın hüzünlü yanı oluyor. Ortada bir sanatçı var, ortaya koyduğu bir sanat var, ne yazık ki değer ölçütü bile yok. Fakat sanatçımız hayata veda edip gittikten yıllar sonra o sanatların değerini anlaşılıyor ve yeniden piyasaya sunuluyor. Bunun sonucunda ortaya koyulan gerçek bir sanat olduğu için değer görüp yaygınlaşıyor.

Yaşadığı dönemden uzanarak hepimizin duygularına tercüman olan şiirlere göz atmak istedik :

Özdemir Asaf

Özlem

   Bir gece,

   Gecede bir uyku,

   Uykunun içinde ben.

   Uyuyorum,

   Uykudayım,

   Yanımda sen.

   Uykumun içinde bir rüya,

   Rüyamda bir gece,

   Gecede ben,

   Bir yere gidiyorum,

   Delice,

   Aklımda sen.

   Ben seni seviyorum,

   Gizlice.

   El-pençe duruyorum,

   Yüzüne bakıyorum,

   Söylemeden,

   Tek hece.

   Seni yitiriyorum

   Çok karanlık bir anda,

   Birden uyanıyorum,

   Bakıyorum aydınlık;

   Uyuyorsun yanımda,

   Güzelce…

Attila İlhan

Sisler Bulvarı

   Elinin arkasında güneş duruyordu.

   Aylardan kasımdı üşüyorduk.

   Ağacın biri bulvarda ölüyordu.

   Şehrin camları kaygısız gülüyordu.

   Her köşe başında öpüşüyorduk.

   Sisler bulvarı’na akşam çökmüştü.

   Omuzlarımıza çoktan çökmüştü.

   Kesik birer kol gibi yalnızdık.

   Dağlarda ateşler yanmıyordu.

   Deniz fenerleri sönmüştü.

   Birbirimizin gözlerini arıyorduk.

Sabahattin Ali

Ben Gene Sana Vurgunum

   Seneler sürer her günüm

   Yalnız gitmekten yorgunum

   Zannetme sana dargınım

   Ben gene sana vurgunum.

   Başkalarına gülsem de

   Senden uzakta kalsam da

   Sevmediğini bilsem de

   Ben gene sana vurgunum.

   Dağları aşınca başım

   Geri kaldı her yoldaşım

   Gel sevgilim, gel kardaşım

   Ben gene sana vurgunum.

   Gönlüm seninkine yârdı

   Aynı şeyleri duyardı

   Ayaklarımız uyardı

   Ben gene sana vurgunum.

   İtilmiş, tekmelenmişim

   Doğduğum günde yanmışım

   Yalnız sana güvenmişim

   Ben gene sana vurgunum.

Necip Fazıl Kısakürek

Ayrılık Vakti

   Akşamı getiren sesleri dinle

   Dinle de gönlümü alıver gitsin

   Saçlarımdan tutup kor gözlerinle

   Yaşlı gözlerime dalıver gitsin

   Güneşle köye in, beni bırak da

   Küçüle küçüle kaybol ırakta

   Şu yolu dönerken arkana bak da

   Köşede bir lahza kalıver gitsin

   Ümidim yılların seline düştü

   Saçının en titrek teline düştü

   Kuru yaprak gibi eline düştü

   İstersen rüzgara salıver gitsin.

Can Yücel

Sevgi Duvarı

   Baktım gökte bir kırmızı bir uçak

   Bol çelik bol yıldız bol insan

   Bir gece sevgi duvarını aştık

   Düştüğüm yer öyle açık öyle seçik ki

   Başucumda bi sen varsın bi de evren

   Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi

   Yalnızlığım benim çoğul türkülerim

   Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi.

Yahya Kemal Beyatlı

Sessiz Gemi

   Artık demir almak günü gelmişse zamandan

   Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

   Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;

   Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.

   Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,

   Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,

   Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!

   Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.

   Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;

   Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

   Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,

   Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.

Nazım Hikmet

Bence Şimdi Sen De Herkes Gibisin

   Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor

   Onlardan kalbime sevda geçmiyor

   Ben yordum ruhumu biraz da sen yor

   Çünkü bence şimdi herkes gibisin

   Yolunu beklerken daha dün gece

   Kaçıyorum bugün senden gizlice

   Kalbime baktım da işte iyice

   Anladım ki sen de herkes gibisin

   Büsbütün unuttum seni eminim

   Maziye karıştı şimdi yeminim

   Kalbimde senin için yok bile kinim

   Bence sen de şimdi herkes gibisin.

Keyifli okumalar!